küçüktük lan iyiydi

allahın her yeni günü büyümek ne dandi far etmişinizdir. eskiden mal gibin çıkar geberene kadar oynar, kumla p*k püsürle üstümüze edip bi de gelip bi marifetmiş gibi kapıda dikilir iyi de azarı yerdik. ha, ne işimize yarardı, eğlenirdik be. heç dert yok, tasa yok, bi şey iplediğimiz yok. tam manasıyla fotosentezciler gibiydik. tek fark böğürür, yemek yer, boşaltım yapardık. amma yaşın verdiği moronlukla değerlindirmedik canım günleri. elimizi kolumuz sallayıp her defasında "büyüdüm olum ben, gocaman oldum" gibisinden 6 yaş çocuğu cümleleriyle büyütürdük kendimiz. hayır, büyüdük de nemize yaradı, heç. yine sap gibi bu sefer birz daha uzunlarındanız. yine fotosentizciyiz, böğürmek yerine okula gidip, yemek yerine kota yiyioz. lan yemek deyince aklıma bi tantuni bi iskender geliyo, kendi kendime midemi kazıyom. bole de bi insanım. hani olur ya bakkalcılık oynarsın da ay o değil de acıktım harbi harbi. tv de bülent ersoyu gördüm iştahım kaçtı. kadın açmış malları ortaya, işini bilen işportacı abici. da bize de yazık bi yerde. dekolteden soğutuyo adamı.